Ameliyat dikişleri, gerçekleştirilen operasyona ve vücudun hangi bölgesine uygulandığına bağlı olarak farklılık gösterir. Ameliyat dikişi, sadece dışarıdan görülen dikişlerden ibaret değildir. Cerrahi müdahale sırasında, ameliyat edilecek bölgeye ulaşmak için birden fazla katman kesilebilir. Bu durum, ameliyat sonrası oluşan dikişlerin hasta için ciddi bir yara alanı ve enfeksiyon riski taşıdığı anlamına gelir. Ayrıca estetik açıdan da hoş bir görüntü sunmaz.

Cildin Altından, Dışarıdan Görülmeyecek Şekilde Atılan Ameliyat Dikişi: Bu tür dikişlere subkutikuler sütur adı verilmektedir. Çoğunlukla kendi kendine eriyen iplikler kullanılır ve dikişler sürekli bir şekilde atılır. Halk arasında bu dikişler estetik dikiş olarak bilinir. Dışarıdan görünmezler ve diğer dikiş türlerine göre daha az iz bırakırlar.

Açılan Kesi Üzerine Tel Zımba (Staple) ile Yapılan Dikiş: Bu yöntemle yara kenarları birbirine yaklaştırılır. Normal dikişlere göre daha az iz bırakır ve yaklaşık bir hafta sonra teller kolayca çıkarılabilir.

Cilt Üzerine İplik ile Atılan Dikiş: Bu, en eski dikiş yöntemidir ve kendiliğinden erimeyen iplikler kullanılır. Bu nedenle, ameliyattan bir hafta sonra dikişlerin alınması gerekmektedir.

Yapıştırıcı Bant Yöntemi: Stip adı verilen ince bir bant yaranın üzerine uygulanır ve yara kenarları yapıştırılır. Bu yöntem kolay uygulanır ancak büyük yaralar için uygun değildir.

Ameliyat dikişleri, hastanın şeker hastalığı gibi bir sağlık sorunu yoksa, genellikle iki ila üç gün içinde iyileşmeye başlar. Hasta bu sürenin sonunda banyo yapabilir. Ancak enfeksiyon riskine karşı doktorun önerdiği ilaçların düzenli olarak kullanılması önemlidir.

Ameliyat sonrası dikiş bölgelerinde ödem oluşabilir. Bu nedenle, dikiş izlerinde şişlik ve sertlik olması normaldir. Ancak aşırı şişlik ve iltihaplanma durumunda derhal bir doktora başvurulmalıdır.