Kol kırığı ameliyatı, kol kemik dokusunda meydana gelen bütünlük bozukluklarını tedavi etme yöntemidir. Koldaki kırıklar, dışarıdan veya içeriden etki eden kuvvetlerle kemik dokusunda kemiğin anatomik bütünlüğünün ve devamlılığının bozulmasıdır. Kırığı oluşturan kuvvet sadece kemiği kırmayıp, beraberinde kemiğin etrafındaki deri, kaslar, tendonlar, ligamentler, damarlar, sinirler ve komşu organları da yaralayabilir. Koldaki kırıkların her yaş grubuna göre ortaya çıkma sebepleri değişmektedir. Bebeklerde genellikle doğum travmaları sebebiyle kırık oluşumu gözlenirken çocuklarda ise düşme gibi nedenlerle kırıklar oluşur. Gençlerde en sık spor nedeniyle kırıklar gözlenir. Orta yaşlarda iş kazaları sebebiyle oluşan kırıklar en yaygın karşılaşılan kırıklardır. Yaşlılarda ise kol hiçbir darbe almadan kendiliğinden kırılma gözlenebilir.

Kol kırığı ameliyatı öncesi kırığın türünün iyi teşhis edilmesi doğru tedavi yönteminin bulunması için çok önemlidir. Kolda oluşan her kırığın tedavi yöntemleri birbirinden farklılık gösterir. Kırıklar genelde altı alt grupta incelenir:

Kol kırığı tanısı genellikle kırılan kemiğin sinirlere yaptığı baskıdan veya çevresindeki dokulara yaptığı baskıdan kaynaklanmaktadır. Koldaki hareketli bölgelerde meydana gelen kırıklarda hareket kabiliyeti kısıtlanmış olur. Tüm kol kırıklarında gözlenebilen diğer bir belirti morarmadır. Doku zedelenmesi sonucu oluşan kırık bölgeye hücum eden kan morarma sebep olur. Doku zedelenmesi sonucu oluşan bir diğer olgu da kolun şişmesidir. Kırık olan bölgede aşırı hassasiyet oluştuğu için yüksek ağrılar hissedilir.

Kol kırığı ameliyatında, yöntemler belirlenirken kırığın tipine, yerine ve yaralanmanın şiddetine göre karar verilir. Önce kırık parçalar uygun pozisyon ile tekrar yerine yerleştirilir. Kırık bölgesindeki kemiklerin yerlerinden oynamaması için vida, plak, çubuk veya tel yardımıyla birbirlerine monte edilir. Bazen de ilik boyunca kemiğin içine uzunca çiviler yerleştirilir. Daha sonra bu vida ve teller de birbirine metal çubuklarla bağlanır. Bu çubuklar cildin dışında olduğu için bu yönteme tıp dilinde dışarıdan tespit adı verilir. Vidalar, çubuklar ve teller halkalardan oluşan halkalar aracılığıyla bir iskelet gibi birbirine bağlıdır. Tel ve vidaların bir ucu kemik içerisinde diğer ucu vücudun dışında olduğu için iltihap oluşma riski yüksektir. O nedenle özel bir bakım gerektirir. Kırık kaynadıktan sonra dışarıdan takılan metal çubuklar sökülerek çıkarılır. Vida, plak veya tel insan vücudu ile uyumlu olduğu için kol içerisinde kalmalarında bir sakınca yoktur. Ameliyat sonrasında, hastanın ortopedist desteğiyle eklem sertliklerini önlemek ve kas güçlerini yeniden kazanması için egzersizler yapması önerilir.